Βόλτα στον Κεράτιο

---

Γράφει η Μαρία Δήμου.

Λόφοι και θάλασσα είναι τα δυο στοιχεία που χαρακτηρίζουν την Πόλη. Το προσωνύμιό της άλλωστε είναι Επτάλοφος. Κι αν κι αυτό αναφέρεται μόνο στο ιστορικό της κέντρο, οι λόφοι με τις ανηφοριές και τις κατηφοριές της συνεχίζονται σ’ όλες τις καινούριες γειτονιές.

  Η θάλασσα όμως περιστοιχίζει τη Βασιλεύουσα. Όποιο κατηφορικό σοκάκι κι αν πάρει κανείς  θάλασσα θα αντικρίσει.Αν δεν είναι κανείς εξοικιωμένος με το χώρο ή αν δεν έχει χάρτη μαζί του, μάλλον θα μπερδευτεί. Πότε βγαίνει στις ακτές του Βοσπόρου, πότε στον Κεράτιο, πότε στη θάλασσα του Μαρμαρά.

 Μπορεί σήμερα ο Βόσπορος να τραβά την προσοχή και το ενδιαφέρων των κατοίκων και των επισκεπτών, ο Κεράτιος όμως κάποτε ήταν κομμάτι της, αναπόσπαστο. Για πολλά χρόνια παραμελήθηκε, εγκαταλήφθηκε κι έμοιαζε ν’ αργοπεθαίνει. Το Χρυσό Κέρας όμως που χωρίζει την παλιά Πόλη από το Πέραν, αυτό που δεν είναι ούτε θάλασσα, ούτε ποτάμι,σ’ αυτή τη στενή λωρίδα νερού καθρεπτίζεται για αιώνες η ιστορία της μοναδικής αυτής πόλης.

Κάθε βήμα στις όχθες του συνοδεύεται από ατέλειωτες ιστορικές διηγήσεις αλλά και μυθοπλασίες. Κομμάτια του παρελθόντος αναβιώνουν μπρος στα μάτια του περαστικού. Βυζαντινά τείχη κι εκκλησίες,οθωμανικά χάνια και τζαμιά, ρωμέικα σπίτια και τούρκικοι μαχαλάδες, το Πατριαρχείο κι η Μεγάλη του Γένους Σχολή, ταρσανάδες κι εγκαταλελειμμένα βυρσοδεψία, ανακαινισμένοι χώροι εκδηλώσεων, υπαίθρια μουσεία, ιεροί χριστιανικοί κι ισλαμικοί χώροι, ατέλειωτα νεκροταφεία.Και στη μύτη του κόλπου, ψηλά πάνω από το Eyup, ένας έρωτας κρατιέται  ακόμα  στη μνήμη. Όλη η ιστορία της Πόλης ξεδιπλώνεται στις όχθες του.

Μπορείς να περπατήσεις στη δυτική όχθη, μπορείς να μπεις στις αγορές, μπορείς να φτάσεις ως το Eyup, να περάσεις τις γέφυρες, να σταθείς για τσάι, να χαζέψεις τους κυριακάτικους εκδρομείς, να προσκυνήσεις, να θαυμάσιες, να λατρέψεις αυτήν την πλευρά της Πόλης.

 Μπορείς όμως και να ζήσεις και μια άλλη πλευρά της. Με μια βενζίνα και λίγες λίρες, μια ιδιότυπη “κρουαζιέρα” γίνεται πραγματικότητα. Είτε μέρα, είτε νύχτα, ο Κεράτιος μπορεί να μην έχει τη χλιδή των γυαλιών του Βοσπόρου, μπορεί να μην έχει τα καράβια που ανεβοκατεβαίνουν και τις πλούσιες γειτονιές, έχει όμως,για λίγο ακόμα, την αυθεντικότητα μιας άλλης εποχής.

Μπορεί να κάνει κανείς ένα απλό πέρασμα στην απέναντι όχθη, να αποφύγει τη γέφυρα ή το λεωφορείο. Με το βαρκάρη στο τιμόνι και τον ήχο της μηχανής μπορεί να φύγει κανείς από τα ψαράδικα του Karaköy και να βγει στο Mısırçarsı. Αλλά κι από κάθε σκάλα μπορεί να πάρει τη βενζίνα και να παζαρέψει το ναύλο της διαδρομής που θα επιλέξει.

 Το χθες και το σήμερα της Πόλης ανταμώνουν ακόμα στα σοκάκια και στις όχθες της. Μέρα με τη μέρα όμως χάνονται κάτω από την προσπάθεια εκμοντερνισμού και ομογενοποίησης μιας πόλης με χίλια πρόσωπα. 

———————————————————————————

http://peridiavenontasstonkosmo.blogspot.gr