Γράφει ο Yanni Gigourtsis (Φιλόλογος της Μεγάλης του Γένους Σχολής )
Η πολυαναμενόμενη από εχτές καταιγίδα έφτασε επιτέλους . Τα σύννεφα κατέβηκαν βαριά και μαύρα, γεμάτα βροχή Ήρθαν από τον Βορρά, πέρα, από τον Πόντο και σκοτείνιασαν τον ουρανό πάνω από το δικό μας Πέρα. Λίγο πριν ξεσπάσει η δυνατή βροχή τα σύννεφα κατέβηκαν χαμηλά, ο αέρας έπεσε και μια περίεργη σιωπή κάλυπτε την ατμοσφαίρα, καθώς τα πουλιά εξαφανιζονταν ψάνοντας απάγγειο μέχρι να περάσει η μπόρα που ένιωθαν οτι έρχεται
Μόνο ο υπόκωφος ηχος των αυτοκινήτων ακουγόταν πιο κάτω, από το βάθος του δρόμου, Μπλοκαρισμένα στην μεγάλη λεωφόρο ακολουθούσαν τον μακρύ δρόμο της επιστροφής τους. Akşam tragığı , βραδινή κίνηση επιστροφής από την δουλειά, Καθημερινή εικόνα αυτή την ώρα
Μονο που τώρα οι οδηγοί αδημονούσαν να φτάσουν στο σπίτι μια ώρα αρχύτερα, ¨Ήξεραν πως η βροχή θα τους καθυστερούσε. Στο σπίτι τους περίμενε το τραπέζι στρωμένο, φαΐ ζεστό και η αγκαλιά των παιδιών τους, της γυναίκας, της μάνας τους . Το κύριο γεύμα της ημέρας γίνεται με την επιστροφή της οικογενειας στο σπίτι αργά το απόγευμα. Στιγμή ιερή.
Δεν έβρεχε ακόμα, μα την υγρασία σχεδόν την έπιανες στα χέρια σου. Ο ουρανός έγινε μολυβής πάνω από το Πέρα.Τον Πύργο του Γαλατα, γκρίζος και αυτός ίσα που τον διεκρινε Τα νερά του Κεράτιου από σκούρο μπλέ έγιναν μαύρα. Δεν είχε δει άλλη θάλασσα να αλλάζει τόσα πολλά χρώματα κατά την διαρκεια του χρόνου, μέσα σε μια μέρα κάποτε, όσο το Χρυσούν Κέρας.
Στα βάθος προς τα νοτιοδυτικά, κάπου πάνω από την Αγιά Σοφιά διέκρινε σύννεφα που ρόδιζαν ακόμα από τις τελευταίες ακτίνες του ήλιου που τα φώτιζε πριν το δειλινό καλυφθεί τελείως από τα μαύρα σύννεφα και το σκοτάδι που έρχονταν με βιασύνη.
Έτρεξε να βρει ένα παράθυρο με θέα, ανεβηκε δυο ορόφους πιο πάνω, κοντά στην κεραμιδωτή στέγη του παλιού επιβλητικού καπνεργοστάσιου που τώρα πια αντι για καπνεργάτες δίνει δουλειά σε εργάτες του πνεύματος,φοιτητές και τους δασκάλους τους. Παράξενη μεταμόρφωση, μαγική.
Ανοίγει το παράθυρο. Ο υγρός αέρας του χτύπησε το πρόσωπο
Κοιτάζει την εικόνα, σηκώνει την μηχανή και καδράρει Κάδρο εικαστικό, . Τόνοι του γκρί , του μπεζ, κίτρινο και λίγο ρόζ. Το μπλέ εξαφανίστηκε. Σαν θαλασσογραφία μπαρόκ με τίτλο ” Πριν την καταιγιδα” σκέφτεται.. Τραβάει γρήγορα δυο τρεις φωτογραφίες. Προσπαθειι να κρατήσει την στιγμή που φεύγει..
Πριν βάλει το χέρι μέσα νιώθει την πρωτη σταγονα να το ακουμπά.
Σε λίγο ο δυνατός ήχος της βροχής πάνω στα κεραμίδια της στέγης και στα τζάμια των παραθύρων θα σκεπάσει τις εικόνες των ματιών και τις σκέψεις του.
Μόνο ο υπόκωφος ηχος των αυτοκινήτων ακουγόταν πιο κάτω, από το βάθος του δρόμου, Μπλοκαρισμένα στην μεγάλη λεωφόρο ακολουθούσαν τον μακρύ δρόμο της επιστροφής τους. Akşam tragığı , βραδινή κίνηση επιστροφής από την δουλειά, Καθημερινή εικόνα αυτή την ώρα
Μονο που τώρα οι οδηγοί αδημονούσαν να φτάσουν στο σπίτι μια ώρα αρχύτερα, ¨Ήξεραν πως η βροχή θα τους καθυστερούσε. Στο σπίτι τους περίμενε το τραπέζι στρωμένο, φαΐ ζεστό και η αγκαλιά των παιδιών τους, της γυναίκας, της μάνας τους . Το κύριο γεύμα της ημέρας γίνεται με την επιστροφή της οικογενειας στο σπίτι αργά το απόγευμα. Στιγμή ιερή.
Δεν έβρεχε ακόμα, μα την υγρασία σχεδόν την έπιανες στα χέρια σου. Ο ουρανός έγινε μολυβής πάνω από το Πέρα.Τον Πύργο του Γαλατα, γκρίζος και αυτός ίσα που τον διεκρινε Τα νερά του Κεράτιου από σκούρο μπλέ έγιναν μαύρα. Δεν είχε δει άλλη θάλασσα να αλλάζει τόσα πολλά χρώματα κατά την διαρκεια του χρόνου, μέσα σε μια μέρα κάποτε, όσο το Χρυσούν Κέρας.
Στα βάθος προς τα νοτιοδυτικά, κάπου πάνω από την Αγιά Σοφιά διέκρινε σύννεφα που ρόδιζαν ακόμα από τις τελευταίες ακτίνες του ήλιου που τα φώτιζε πριν το δειλινό καλυφθεί τελείως από τα μαύρα σύννεφα και το σκοτάδι που έρχονταν με βιασύνη.
Έτρεξε να βρει ένα παράθυρο με θέα, ανεβηκε δυο ορόφους πιο πάνω, κοντά στην κεραμιδωτή στέγη του παλιού επιβλητικού καπνεργοστάσιου που τώρα πια αντι για καπνεργάτες δίνει δουλειά σε εργάτες του πνεύματος,φοιτητές και τους δασκάλους τους. Παράξενη μεταμόρφωση, μαγική.
Ανοίγει το παράθυρο. Ο υγρός αέρας του χτύπησε το πρόσωπο
Κοιτάζει την εικόνα, σηκώνει την μηχανή και καδράρει Κάδρο εικαστικό, . Τόνοι του γκρί , του μπεζ, κίτρινο και λίγο ρόζ. Το μπλέ εξαφανίστηκε. Σαν θαλασσογραφία μπαρόκ με τίτλο ” Πριν την καταιγιδα” σκέφτεται.. Τραβάει γρήγορα δυο τρεις φωτογραφίες. Προσπαθειι να κρατήσει την στιγμή που φεύγει..
Πριν βάλει το χέρι μέσα νιώθει την πρωτη σταγονα να το ακουμπά.
Σε λίγο ο δυνατός ήχος της βροχής πάνω στα κεραμίδια της στέγης και στα τζάμια των παραθύρων θα σκεπάσει τις εικόνες των ματιών και τις σκέψεις του.
————————————————————————————–
Γιάννης Γιγουρτσής
Φιλόλογος, ερευνητής. Ζει και εργάζεται στην Κωνσταντινούπολη.
> Προσφορά 1+1 Δώρο « Συλλογή Κοσμημάτων από την Κωνσταντινούπολη »
