Çarşamba, μια γειτονιά, ένας κόσμος αλλιώτικος μέσα στην κοσμοπολίτικη Πόλη (1ο μέρος)

3961

Από την Μαρία Δήμου

Οι μέρες στην Πόλη μπορούν να κρατήσουν πολύ, πάρα πολύ, κι αυτό άσχετα με την συμβατική έννοια του χρόνου. Οι μέρες στην Πόλη γεμίζουν ζωή του τώρα και του χθες. Είναι ένα ατελείωτο πήγαινε-έλα. Μπορεί τα βήματά σου να σε οδηγήσουν σ’ ένα συνεχές ταξίδι που όμοιο του δεν έχεις ζήσει. Μοναδική προϋπόθεση να ανοίξεις το βήμα, τα μάτια, τ’ αυτιά, τη μύτη αλλά πάνω απ’ όλα το μυαλό.

389520_2493403414753_235324950_n
389426_2493406254824_650888842_n
384533_2493402494730_1370892186_n

Το σχολείο στο Ζάππειο τελείωνε στις 3.30 κι από το Ταξίμ ήμουν στις 4.00  στην άλλη όχθη του Κερατίου, στη Μεγάλη του Γένους Σχολή. Οι φίλοι έτοιμοι κι η άνοδος στον έκτο λόφο της ιστορικής χερσονήσου άρχιζε. Λίγο πιο πέρα η γειτονιά του Çarşamba. Ό,τι και να πει κανείς είναι λίγο. Εδώ το ταξίδι δεν είναι μόνο στο χρόνο αλλά και στο χώρο, για την ακρίβεια σε άλλη διάσταση. Ίσως ήμουν η μόνη γυναίκα ακάλυπτη, χωρίς μαντίλα, που κυκλοφορούσε στους δρόμους.Οι άνδρες με τις κλασικές ισλαμικές βράκες και τα σκουφάκια στο κεφάλι κι οι γυναίκες μαντιλοφορούσες με μακριά, φαρδιά φορέματα. Κανένα πρόβλημα όμως.Ξένο σώμα εμείς  μέσα στον κόσμο τους αλλά καμιά αντίδραση ή πρόκληση από τη μεριά των ανθρώπων που ζουν στη γειτονιά αυτή της κοσμοπολίτικης Πόλης. Κόσμοι παράλληλοι…..

394311_2493409814913_990925234_n

390721_2493407614858_1036801880_n

393657_2493410174922_33706832_n

392266_2493411254949_1055996456_n

390234_2493408334876_1317981719_n

Η αγορά της γειτονιάς, κι όταν μιλάμε για γειτονιά στην Πόλη εννοούμε μια ολόκληρη πόλη,αυστηρά προσανατολισμένη στο ισλάμ. Πρόθυμοι μαγαζάτορες να μας δείξουν τα υπέροχα δαχτυλίδια κι αρώματα. Μπουκαλάκια σε τεράστια ποικιλία σχημάτων και μεγεθών για τα αρώματα και τις κολόνιες.Τα καλύτερα ανδρικά δαχτυλίδια και μανικετόκουμπα σε σχέδια πάντα ισλαμικά.
Ευγενείς άνθρωποι, κάπως επιφυλακτικοί αλλά πάντα πρόθυμοι. Όλα να μας τα δείξουν, όλα να τα δοκιμάσουμε κι ας μην πήραμε τελικά τίποτε…… Ή μάλλον πήρα, μια μικροσκοπική χτενούλα από κόκαλο καμήλας…..

388482_2493420695185_1595165365_n
378486_2493413775012_1646754445_n (1)
383945_2493413094995_206842426_n

Οι ώρες κυλούν στο ρολόι κι η πείνα δίνει σήματα στο στομάχι. Στις γειτονιές της Πόλης δεν πρόκειται ποτέ να πεινάσεις. Κατιμέρια και πιντέ  φρεσκοψημένα όλη μέρα, κάθε μέρα. Ο φούρνος καίει κι οι άνθρωποι φουρνίζουν. Και γλυκό;;;Πάλι στο πόδι, πάλι στο δρόμο. Ζεστός, σιροπιαστός χαλκάς στο καροτσάκι του πλανόδιου πωλητή.

381680_2493421535206_146129019_n
391884_2493421175197_585313352_n

Νύχτωσε και το ψιλόβροχο τρυπάει τα κόκαλα. Η υγρασία της Πόλης είναι απίστευτη….. Η μέρα κλείνει οι άνθρωπο επιστρέφουν στα σπίτια τους. Όχι όμως κι εμείς. Και το σκοτάδι έχει τη μαγεία του. Σκιές και φιγούρες μαύρες χάνονται στα σοκάκια. Τους παρακολουθούμε αθόρυβα…..
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

ΠΗΓΗ: peridiavenontasstonkosmo